Osoby, pochodzące z Polski
Władysław Reymont
Urodzony: 17 maja 1867 w w Kobielach Wielkich
Zmarł 5 grudnia 1925 w Warszawie
Urodził się jako Stanisław Władysław Rejment. Zmienił nazwisko podczas jego debiutu wydawniczego, aby uchronić go od wszelkich kłopotów, dlatego, że opublikowane już prace, które nie zostały dopuszczone na mocy cenzury carskiej.
Polski pisarz, prozaik i nowelista, jeden z głównych przedstawicieli realizmu z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski. Niewielką część jego spuścizny stanowią wiersze. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za czterotomową „epopeję chłopską” Chłopi. Dorobek pisarski Reymonta obejmuje około 30 obszernych tomów prozy. Są to dzieła reportażu jak Pielgrzymka do Jasnej Góry (1894), a niektóre szkice z kolekcji Za frontem (1919). Istnieje wiele opowiadań o życiu w teatrze, życia na wsi lub w pracy na kolei: Śmierć (1893) i Suka (1894). Pisał także powieści: Komediantka, Fermenty, Ziemia obiecana, Chłopi, Wampir (Wampir) (1911) i trylogii. Ostatnia książka Reymonta, Bunt, opublikowane w 1924 roku, opisuje bunt przez zwierzęta, które przejmą ich gospodarstwie rolnym w celu wprowadzenia "równości". Bunt szybko przeradza się nadużycia i krwawego terroru. Historia była metafora rewolucji bolszewickiej z 1917 roku i została zakazana 1945-1989 w komunistycznej Polsce, wraz z George'a Orwella podobnym noweli, Animal Farm (opublikowane w Wielkiej Brytanii w 1945 roku). Nie wiadomo, czy Orwell wiedział Bunt Reymonta ponad dwie dekady wcześniej.
W listopadzie 1924 roku został odznaczony Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury nad rywalami Thomas Mann, Maksym Gorki i Thomas Hardy. Jednak Reymont nie mógł wziąć udziału w ceremonii wręczenia nagród w Szwecji w 1925 roku z powodu choroby serca. Zmarł w Warszawie w grudniu 1925 roku i został pochowany w Powązkach. Urna trzymając się serce była wmurowano w filarze kościoła Świętego Krzyża w Warszawie.
Dalsze informacji
Znaczki Polonica:
Paragwaj 1977, 07 VI |